Hoe slim en bewust je ook bent, er zijn vijf redenen waarom je sommige dingen niet in je eentje kunt veranderen, maar een therapeut of coach nodig hebt om je op een nieuw spoor te brengen:
1. Je identificeert jezelf met je eigen overleefgedrag.
2. Gevoelens die je niet kunt hanteren, zul je uit alle macht proberen te vermijden
3. Uit loyaliteit naar je ouders ben je niet van plan om nodig te hebben wat je van hen niet kreeg. (Hier zit een loopje met 1. en 2.).
4. Wat je energetisch/systemisch draagt voor je (voor)ouders ervaar je als eigen.
5. Mensen zijn gewoontedieren. Ze proberen eerder een ongezonde gewoonte nog verder te verfijnen dan een nieuwe gewoonte aan te leren.
1. Je identificeert jezelf met je eigen overleefgedrag.
Zolang je geïdentificeerd bent met je overleefgedrag wordt iedere prikkel tot verandering opgepakt door die delen die voortkomen uit je overleefgedrag. Of dat nou de pleaser is, de harde werker, de innerlijke criticus of de rationele. Zij kunnen het alleen binnen hun eigen kader oppakken.
Er is geen neutrale plek vanwaar ook ander gedrag dan het overleefgedrag bewust ingezet kan worden. Een coach is niet geïdentificeerd met jouw overleefgedrag en kan je helpen om uit je overleefgedrag te stappen, op een neutrale plek te komen en nieuw gedrag te leren.
2. Gevoelens die je niet kunt hanteren, zul je uit alle macht proberen te vermijden.
Zo lang je niet echt het antwoord weet op je machteloosheid, diepe verdriet en gemis, zal je dat uit de weg gaan.
Je gaat zo de oorsprong van je overleefgedrag, (dat een reactie is op onvervulde behoeften) uit de weg en het enge wat je kunt doen, is je overleefgedrag versterken. Je hebt de coach nodig om je te helpen om te gaan met je oorspronkelijke wonden. Waar je behoeften niet werden vervuld. Waar je als kind gestopt bent met uitreiken, kun je als volwassene ook niet ontvangen wat je nodig hebt. Een coach kan naast je staan als je door alle pijn heen opnieuw leert uit te reiken.
3. Uit loyaliteit naar je ouders ben je niet van plan om nodig te hebben wat je van hen niet kreeg.
Om onder ogen te kunnen zien dat je bepaalde dingen die wel nodig had niet van je ouders hebt gekregen, moet je de loyaliteit naar je ouders doorbreken. Daarvoor heb je een therapeut nodig die erkent wat jouw behoeften destijds waren. En erkent dat je ze hebt weggestopt omdat het onmogelijk was om ze te vervullen bij je ouders. Die daarover op geen enkele manier negatief doet over de ouders of over de liefde tussen ouder en kind. Een coach die benoemt dat je bent gestopt met vragen en gestopt met uitreiken. Die je helpt om opnieuw te leren vragen en uitreiken en ontvangen wat je nodig hebt.
4.Wat je energetisch/systemisch draagt voor je (voor)ouders ervaar je als eigen.
De lasten die je draagt voor jouw systeem, zaten al ‘aan je geplakt’ toen je verwekt werd. De onverwerkte trauma’s van de generaties voor je, zitten op jouw DNA geplakt. Als kind ben je (afhankelijk van je gevoeligheid en aard) gaan dragen voor je ouders. Vaak ongemerkt, soms was je je er van bewust dat je taken en rollen overnam.
Ook hier is een coach nodig die dergelijke verstrikkingen kan waarnemen en jou kan helpen om ze waar te nemen en de draagkracht heeft om jou te ondersteunen om de lasten daar te laten waar ze horen en je uit je loyaliteit te halen en min of meer te dwingen om alleen nog maar te dragen wat van jou is.
5. Mensen zijn gewoontedieren. Ze proberen eerder een ongezonde gewoonte nog verder te verfijnen dan een nieuwe gewoonte aan te leren.
Dat is ook de valkuil van de coach: dat hij/zij je gaat helpen om je overleefgedrag verder te versterken. Dat is immers het beroep dat de meeste cliënten op hun therapeut doen. Hun hele systeem zit op een bepaalde manier in elkaar en ze willen hun systeem in stand houden. Bijvoorbeeld nog beter leren omgaan met wat ze niet krijgen in hun relatie.
In mijn ogen gaat een goede coach hierin niet met de cliënt mee, of alleen nadat hij/zij de consequenties ervan duidelijk heeft uitgelegd. Sommigen mensen willen immers alleen maar nog beter worden in hun overleefgedrag.
Kortom: een goede coach of therapeut heeft de draagkracht en de hefboom om jou te helpen werkelijk los te komen uit je systemische verstrikkingen. Hij/zij kijkt met afstand en met compassie naar je, helpt jou om je overleefgedrag te zien en er wat afstand van te nemen, nieuw gedrag te ontwikkelen, jezelf te waarderen en geeft je handvatten waarmee jij je eigen verantwoordelijkheid kunt dragen en vormgeven.
Op de #Beelkracht foto: cliënt heeft het overleefgedrag om altijd sterk te zijn verlaten en kan daardoor toegeven aan een groot en levenslang onderdrukt verlangen naar veiligheid. In dit beeld van een veilige (innerlijke) vader en een veilige (innerlijke) moeder achter het bange innerlijke kind vindt de cliënt ontspanning en ervaart hij steun.
Wil je leren coachen met Beeldkracht?
Op dinsdagavond 12 juni is een open avond over de opleiding Beeldkracht die in september 2018 van start gaat. Je kunt je hier aanmelden