Mijn vak is het mooiste vak van de wereld. Ik kan er precies al mijn kwaliteiten in kwijt: mijn heldere analytische vermogen, mijn dapperheid om mensen te confronteren, mijn zachtheid en liefde om naast ze te staan. Of ik nu les geef aan coaches of therapeuten of zelf een sessie geef: het blijft een uitdaging om precies de vinger op de zere plek te leggen en daar de juiste remedie op te vinden.
Mijn neiging om mensen te willen helpen en ze te stimuleren om hun uitdagingen te boven te komen, vindt uiteraard zijn wortels in mijn eigen ervaringen. Als kind had ik verschillende traumatische ervaringen, zoals een ernstig auto-ongeluk van mijn ouders en langdurig gepest worden. Ik was een gevoelig meisje, nam veel waar dat onbesproken bleef. Op volwassen leeftijd kreeg ik ook het één en ander voor mijn kiezen zoals tijdelijke invaliditeit en een lastige scheiding.
Het maakte dat ik een lange zoektocht ondernam om te verwerken wat ik heb meegemaakt. Het was daarbij nooit mijn intentie om zelf therapeut te worden.
Toen ik voor het eerst cursussen emotioneel lichaamswerk volgde, vond ik het gewoon eng hoeveel ik wist, enkel door mensen aan te raken. Ik kon alleen niets met die informatie, mijn handen kunnen niet genezen. Ik had ook niet al teveel geduld met het (herhaald) herbeleven van moeilijke gevoelens.
Het heeft dus even geduurd voor ik zelf aan de slag ging als coach. Dat kon pas toen ik een manier van werken ontwikkelde waarin zowel diepgang als doelgerichtheid een rol spelen.
Haarfijn en direkt
Het is geweldig dat ik uiteindelijk, na omzwervingen via de journalistiek en de vakbeweging, coach (en nu juf van coaches en therapeuten) ben geworden. Eindelijk kan ik echt wat met mijn int=uitie en balen mensen niet van mijn confronterende, heldere stijl, maar komen ze er speciaal voor naar me toe.
Walk my talk
Voor mij is het van belang om te belichamen wat ik uitdraag. ‘To walk my talk’. Dus dat betekent dat ik verantwoordelijkheid neem om mijn dromen te vervullen en om de tegenslagen in mijn leven aan te gaan. Leren vind ik belangrijk, zowel binnen mijn vakgebied als daarbuiten. Zo ben ik op tangoles gegaan om te leren volgen.
Haarfijn en direkt
Ik was niet altijd juf. Mijn loopbaan begon ik als journaliste. Daarna studeerde ik rechten en werd onderhandelaar in de vakbeweging. In 1995 gaf ik mijn eerste training: ‘Verdien geld met werk waarvan je houdt’. Sinds 2000 ben ik zelfstandig ondernemer. Eerst deed ik vooral loopbaantrajecten. Daarna richte ik me meer op leiderschap. En een jaar of tien was ik relatiecoach. Ondertussen ontwikkelde ik mijn eigen methodiek. Op enig moment zei iemand tegen: “wat jij doet wil ik ook kunnen. Wil je me er les in geven?”. Zo werd het tijd om te ontdekken hoe ik mijn methode ook over kon brengen op andere coaches en therapeuten. Ik schreef er een boek over en leerde didactische vaardigheden. En zo belandde ik in mijn huidige beroep van juf.
Gelijkwaardigheid
Ik ben gepassioneerd voor gelijkwaardige relaties tussen mannen en vrouwen. Voor mij is het van belang om eigenschappen niet onder te verdelen in mannelijk of vrouwelijk. Om niet andere eisen te stellen aan mannen dan aan vrouwen, maar echt te zoeken naar wat bij deze persoon past. Om iedereen volledig in zijn waarde te laten met alle kwaliteiten én onhebbelijkheden.
Bos en hei
Ik hou van het bos en de hei, ben geregeld in een museum te vinden en dans graag (vooral buikdansen). De sportschool bezoek ik ook, maar vooral ‘omdat het moet’. Ik ga het liefste lekker buiten zwemmen.
Denker
Mijn overactieve hoofd (dat altijd oplossingen zoekt) en mijn ‘betweter’ ( die graag dingen uitlegt), vragen ook aandacht. Op het heerlijke plekje in het bos waar mijn caravan staat, heb ik inmiddels meerdere boeken geschreven. Zo komt mijn eerste vak als journaliste toch nog van pas.
Interview over opstellingen
Als je wilt weten hoe ik over opstellingen denk, kun je dit interview met filosoof Rogier van Bemmel bekijken.