Veel mensen worden hulpverlener omdat ze de rol van ‘redder’ ook al op zich namen in hun gezin van herkomst. Hun vader en moeder gedroegen zich niet als verantwoordelijke ouders en dus leerden ze als kind om voor zichzelf of zelfs voor hun broers en zussen en hun ouders te zorgen.
Als je jezelf gedraagt als ‘redder’ neem je verantwoordelijkheid over van je cliënt. Daarmee verstoor je eigenlijk zelf de coaching of de therapie. Die hoort er immers op gericht te zijn mensen zo uit te rusten dat ze hun eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen.
Het is dus van groot belang om je eigen reddersgedrag te ontrafelen. Dat doen we tijdens de opleiding familieopstellingen op tafel. Daar ga je je eigen plek innemen in je eigen gezin van herkomst en voelen wat jouw verantwoordelijkheid is en wat van de ander. Dat maakt het begeleiden een stuk meer ontspannen.