Moeders krijgen vaak de schuld van wat er in iemands jeugd is misgegaan. Zelfs voor dingen die vaders hebben nagelaten, worden moeders verantwoordelijk gesteld. Als ik met mensen werk om de schade uit hun jeugd te in kaart te brengen en waar mogelijk te herstellen, is er één ding wat echt opvalt: vaders blijven vaak ‘buiten schot’. Alsof wat vaders hebben gedaan en nagelaten niet écht meetelt.
Soms lijken de argumenten daarvoor steekhoudend, zoals: “maar mijn moeder heeft ook het meest voor ons gezorgd toen we jong waren”.
Afwezige vaders
De traditionele rolverdeling legt de dagelijkse verantwoordelijkheid voor de kinderen bij de moeder. Maar ook als onze moeder het meest voor ons zorgt, blijft onze vader erg belangrijk. In de avonden en de weekenden hebben we zijn zorg, steun, bevestiging en aanmoediging nodig. Vanaf dat we baby zijn tot ver in onze adolescentie.
Vader steunt moeder
Ook in zijn relatie met onze moeder is onze vader belangrijk. Als onze moeder gestresst of eenzaam is doordat ze niet op haar partner kan rekenen, heeft dat effect op haar beschikbaarheid voor ons. Een afwezige vader heeft dus invloed op het welbevinden van de moeder. Als onze vader niet emotioneel/ fysiek beschikbaar was voor onze moeder om op te steunen, was onze moeder er niet volledig voor ons.
Aanwezige moeders
Het is te pijnlijk om je voortdurend bewust te zijn van wat je mist als je vader afwezig is. Omdat hij er niet is, kiezen we ervoor om er geen aandacht aan te besteden. We richten ons op degene die er wel is. Omdat moeder aanwezig is, projecteren al onze behoeften op haar. Zij wordt afgerekend op al ons gemis en alles wat ons heeft beschadigd.
Oneerlijk
Dat is oneerlijk. Want een moeder kan alleen haar rol van moeder vervullen. Ze kan niet ook de rol van vader erbij doen. Je hebt (onbewust) de onrealistische verwachting dat je moeder alles op kan pakken wat vader laat liggen. Je rekent haar af op taken die je vader heeft laten liggen. Je bent onredelijk teleurgesteld in haar, terwijl je vader ondertussen zijn eigen rol niet hoeft te vervullen.
Alert
Als begeleider is het van groot belang om te weten dat dit mechanisme bij zo’n 90% van de mensen speelt. Jouw cliënten hebben dus jouw hulp nodig om te verkennen wat de rol van hun vader is geweest. En om te zien of ze hun gemis aan hun vader niet onbedoeld op hun moeder projecteren
Resultaat
Om uitgebalanceerd te raken, is het noodzakelijk dat mensen zich op hun beide ouders afstemmen. Als je dat met ze doet, geven ze niet langer hun moeder de schuld van alles wat zij emotioneel tekort zijn gekomen als kind.
- het brengt ontspanning in de relatie met de moeder
- het brengt balans in de relatie met de vader
- het brengt de cliënt meer contact met de eigen behoeften
- waardoor er meer gelijkwaardigheid komt in diens relaties